zahhraB

بخش اول-نکات مهم
1-موقع تهیه‌ی مواد لازم برای غذا از او کمک بخواهید.
والدین عزیز برای آشنایی کودک خود با مفهوم حجم، وزن و نسبت، می‌توانند با کمک ظروف اندازه‌گیری از او بخواهند مقادیر برنج، حبوبات یا مایعات را برای تهیه غذا پیمانه کند.

2-با کودکان وارد معامله شوید.
بازی‌های خریدوفروش با مقدارهای مختلف پول کودک را با مفهوم پول و محاسبه آن آشنا می‌کند. بازی‌هایی مثل مونوپولی هنوز برای بسیاری از اولیا و کودکان جالب است. یک بازی دیگر هم پیشنهاد می‌شود این‌که با کمک یک تاس اعداد، اعضای خانواده عددی را بین یک و شش به دست می‌آورند و برابر آن سکه معینی مثلاً 200 ‌تومانی دریافت می‌کنند، وقتی مجموع سکه‌ها به رقمی قابل تعویض رسید، آن‌ را با اسکناس یا سکه پرارزش‌تر معاوضه می‌کنند. وقتی بودجه فرضی تمام شد، کسی که بیشترین میزان پول را به دست آورده است، برنده می‌شود. در مثالی دیگر می‌توان کودک را با بودجه‌ای معین برای خرید لوازم یک وعده‌غذا به‌حساب دعوت کرد و دید که چطور بودجه‌بندی را می‌آموزد و آیا حدس‌های او قابل انجام است؟ اگر چنین بود بر همان اساس خرید انجام بشود.

kids-learning

3-جابجایی وسایل را به آنان بسپارید.
از کودک بخواهید وزن اشیا، لوازم منزل، کتاب و … را حدس بزند. خود شما هم حدس بزنید و بعد با ترازو تعیین کنید که کدام‌یک نزدیک‌تر حدس زده است. جایزه می‌تواند این باشد که هرکس اشتباه گفت زحمت حمل وسیله به گردنش بیافتند.

4-جمع‌کردن
یک روش دیگر جمع زدن اندازه قد یا وزن اعضای خانواده است تا معلوم شود درمجموع قد یا وزن خانواده شما چقدر است. این روش برای تمرین جمع اعداد سه یا دورقمی مناسب است. بعد این مجموع وزن یا قد را با سایر چیزها مثل وزن یک ماشین یا قد یک ساختمان مقایسه کنید.

5-کاملاً جدی و در موقعیت‌های جدی از او ساعت را بپرسید.
یک ساعت عقربه‌ای برای کودک تهیه کنید. گاهی از او سؤالاتی در مورد زمان بپرسید مثلاً:«برای خوردن عصرانه تا ساعت 4 چند دقیقه دیگر مانده است؟»

6-جلوی کودک حساب‌وکتاب کنید.
با صدای بلند حساب کردن در منزل یا فروشگاه که روند محاسبه را به کودک نشان می‌دهد نیز روش مؤثری است مثلاً وقتی کودک از شما تقاضای شیرینی می‌کند با گفتن این‌که: « خوب! اگر از این پنج شیرینی یکی را تو بخوری و یکی هم خواهرت بخورد برای من و پدرت چند تا باقی می‌ماند؟» از او بخواهید که او هم با صدای بلند حسابش را به شما بگوید. مهم‌تر از جواب درست یا نادرست او روالی است که او برای رسیدن به جواب استفاده می‌کند.

7-نکات مهم آموزشی دیگر
سعی کنید احساس شخصی شما نسبت به ریاضی ، شناخت کودک را از دنیای اعداد و محاسبات تحت تاثیر قرار ندهد. زمان روش های آزار دهنده ای برای آموزش مفاهیم ریاضی سپری شده و نگاه جدید سعی در هر چه بیشتر کاربردی تر ساختن این آموزش دارد تا آموخته های کودکان با جهان واقعیت سازگارتر باشد .
با کاربرد روزمره ریاضی در زندگی ، کودک به اهمیت این مهارت پی خواهد برد. مثلا به هنگام پرداخت صورت حساب خرید یا اندازه گیری متراژ منزل یا محاسبه وزن مواد غذایی در آشپزی ، می توان کودک را به کمک طلبید . با توضیح شغل های مختلف مثل مهندسان ، دارو سازان و ستاره شناسان ، دید گاه او به کاربرد ریاضی گسترده تر خواهد شد.

برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید....

موسیقی و خصوصا آموزش موسیقی بسیار برای کودکان مفید و پرفایده است .موسیقی برای کودکان از افزایش هوش گرفته تا آرامش و احتماعی شدن بسیار برای آنها کاربردی است.

همان طور که موسیقی برای درمان افراد بزرگسال مورد استفاده است، موسیقی درمانی بر رفتارهای کودکان تاثیر بسیار مثبتی دارد و با ایجاد یک سری تجربیات موسیقیایی در تسهیل گسترش ارتباطات کودکان، احساسات اجتماعی، اعصاب و افزایش هوش آن ها بسیار موثر است. موسیقی درمانی می تواند کیفیت زندگی کودک را در عرصه های مختلف بالا ببرد، نظیر ارتباط کودک با کودک دیگر، کودک و خانواده، ارتباط کودک و پزشک یا معلم! این ارتباطات به وسیله المان های موجود در موسیقی و توانایی نفوذ موسیقی به اعماق روح انسان تسهیل می شوند و در نهایت فضای مثبت و موقعیت عالی برای رشد کودک فراهم می آورند. تاثیر مستقیم بر هر دو نیم کره مغز باعث می شود هماهنگی میان آن ها بیشتر شده، بهره هوشی فرد بالاتر رود.

بر اساس مطالعات جدید، موسیقی‌درمانی می‌تواند به کاهش افسردگی در کودکان و نوجوانانی که دارای مسائل رفتاری و هیجانی هستند کمک کند.

به نقل از سایکسنترال، پژوهشگران دریافتند، عزت‌نفس کودکانی که تحت موسیقی‌درمانی قرارگرفته بودند به‌طور قابل‌توجهی افزایش‌یافته و میزان افسردگی آن‌ها نیز به‌طور چشمگیری کاسته شده بود.

محققان همچنین به این نتیجه رسیدند که مهارت‌های ارتباطی و تعاملی در کودکانی که تحت این شیوه درمانی قرارگرفته بودند تقویت‌شده بود.

در این مطالعه 251 کودک شرکت داشتند. این کودکان به دو گروه تقسیم شدند. 128 کودک در یک گروه تحت مراقبت‌های معمول قرار گرفتند و برای 123 نفر دیگر نیز علاوه بر مراقبت‌های عادی، برنامه موسیقی‌درمانی اجرا شد. بررسی نهایی نشان داد که مسائل هیجانی، رشدی و یا رفتاری کودکان هر دو گروه برطرف شده بود و اثرات آن در درازمدت همچنان باقی بود. بااین‌حال موسیقی‌درمانی برای کودکان گروه دوم موجب بهبود آن‌ها شد.

این مطالعه نشان داد که شاید حتی بتوان موسیقی‌درمانی را به‌عنوان بخشی از شیوه‌های روان‌درمانی رایج برای کودکان گنجاند.

نقش موسیقی در رشد و تکامل کودک
در حال حاضر کشورهای توسعه یافته به نقش موسیقی در پرورش استعدادهای کودک و حتی رشد شخصیتی او پی برده و برای آموزش نکات تربیتی از موسیقی استفاده می کنند. آیا می دانید که موسیقی چه اثری بر کودک شما و رشد و تکامل او دارد؟

اثر موسیقی بر جنین
ساده ترین ابزار موسیقی که دارای ریتم است، قلب انسان است که حرکت منظم و آهنگینی تولید می کند و شنیدن صدای ضربان قلب جنین درون شکم مادرش مبین زندگی تازه و نشانه ای دال بر وجود یک انسان است. مطالعه ها نشان می دهد، زن سازی توسط مادر در هنگام بارداری اثر مطلوبی در جنین به جا می گذارد و شنیدن صداهای دلنشین برای جنین خوش آیند است و به رشد بهتر او منجر می شود.

اثر موسیقی بر نوزاد
نوزادان در روزهای اولیه زندگی خود نسبت به صداهای مختلف عکس العمل نشان می دهند. نوازد صداها را می شنود و نسبت به صداهای مختلف واکشن های متفاوتی دارد. اغلب به صداهای ریز با فرکانس بالا واکنش بیشتری نشان می دهد. شاید دلیل آن، حجم صوتی ایجاد شده و ظرافت اندام شنوایی نوزاد باشد که صداهای زیر را سریع و بهتر درک می کند.

او صداهایی با شدت بالا و اصوات ناگهانی را دوست ندارد و این صداها باعث ترس و دلهره اش می شود. اغلب نوزادان نوای خوش، آهنگ های ملایم پیانو و فلوت را می شنوند و احساس آرامش می کنند. ساده ترین و زیباترین موسیقی برای شیرخواران، لالایی مادر است. اکثر نوزادان و کودکان با شنیدن لالایی مادر به خواب می روند و این عمل به صورت واکنش شرطی در او به یادگار می ماند. نوع این موسیقی لالایی در فرهنگ های مختلف متفاوت است، اما همگی از احساس مادر به فرزند سرچشمه گرفته و سینه به سینه انتقال یافته است.

برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید....

1-چه زمانی فرزند خود را به آموزشگاه موسیقی بفرستید؟
خب در پست های قبل به این موضوع اشاره کردیم که بهترین روش های آموزش موسیقی به کودکان کدامند؟ اما اینکه چه زمانی باید کودک وارد محیط کلاس های گروهی موسیقی شود کمی پیچیده تر است.

از آنجایی که تصویر اولیه از موسیقی بر عملکرد کودک و اشتیاق او در یادگیری تاثیر زیادی دارد، بهتر است این کار با دقت بیشتری انجام شود. تجارب موسسات مختلف نشان داده است که یکی از بهترین زمان ها برای ورود کودک به کلاس موسیقی، زمانی است که تا حدی با آن آشنا شده، و یکی دوتا از آلات موسیقی را با کمک والدین خود در منزل نواخته است.

علت هم این است که بخشی از کودکان وقتی وارد محیط کلاس ها می شوند، بدون شک خود را با همکلاسی های خود مقایسه می کنند، مثلا سرعت یادگیری دوستم از من بیشتر است، یا فلانی قبلا گیتار زدن را یاد گرفته ولی من … این موضوع باعث دلسردی و یاس در کودک می شود.

یکی از راه های بی دردسر آموزش مقدماتی موسیقی به کودک در منزل، استفاده از نرم افزارهای آموزشی است که حاوی فیلم بوده و به زبان ساده به کودک آموزش می دهند. خوبی نرم افزار این است که شما ده ها بار می توانید یک درس را مرور کنید در حالیکه خود شما بعنوان پدر یا مادر در کنار کودک هستید و او را تشویق می کنید. فراموش نکنید که نکته کلیدی در یادگیری موسیقی تکرار است.

حتما این نرم افزارهای مطالعه شده و عالی برای آموزش موسیقی به کودکان را ببینید.

2-قبل از فرستادن کودک به کلاس موسیقی؟
قبل از ورود کودک به کارهای گروهی موسیقی، حتما یک آموزش مقدماتی با نظارت خودتان باید به کودکتان بدهید. این خیلی مهم است که خودتان نظارت کنید.

قبل از فرستادن کودک به کلاس موسیقی تحقیق کنید که بهترین آلت موسیقی برای یادگیری چیست؟ تحقیقات مختلف، گیتار و بعد از آن پیانو را به دلایل مختلف به شما پیشنهاد می کنند.

قبل از فرستادن به کلاس، تحقیق کنید که آیا آن آموزشگاه، فاکتورهایی که در زیر به شما می گوییم را در خود دارد؟

3-ویژگی های یک کلاس موسیقی خوب؟

یک کلاس خوب موسیقی در ایران باید این ویژگی ها را داشته باشد:

محیط آموزشگاه کوچک نباشد و ترجیحا دارای فضای سبز و طبیعی جهت استراحت و قدم زدن
اساتید مخصوص آموزش کودکان داشته باشد (نه صرفا اساتید بزرگی که تخصص روانشناسی درزمینه آموزش کودک ندارند)
دسترسی مناسبی به محل زندگی تان داشته باشد، تا رفت و آمد خسته کننده نشود
یک واحد روانشناسی کودک در کنار بخش آموزش موسیقی داشته باشد
فعالیت های جنبی در کنار آموزش صرف انجام دهد تا ایجاد انگیزه برای کودک کند (مثلا برگزاری کنسرت نوآموزان موسیقی در یکی از سالن های شهر یا …)
ابزار و تجهیزات کمک آموزشی متنوع و سرگرم کننده برای کودکان داشته باشد.

برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید....

14 نکته آموزشی مهم برای پدر و مادرهایی که میخواهند بدانند چگونه از کودکان خود در مقابل با آفتاب محافظت کنند.

نحوه صحیح نور آفتاب همانقدر که برای بدن لازم و ضروری است در صورت شدید بودن یا قرار گرفتن در برابر آن به مدت زیاد می تواند مشکلات پوستی ایجاد کند که بدترین آن مستعد کردن پوست برای ابتلا به سرطان پوست است. به همین دلیل مادران باید علاوه بر محافظت از پوست خود در برابر آفتاب به محافظت کودکان شان نیز اهمیت دهند.

برای محافظت پوست کودک در مقابل اشعه آفتاب چند توصیه داریم که به اختصار می خوانید:

1. نوزادان را تا قبل از 6 ماهگی باید از تابش مستقیم و شدید آفتاب حفظ کرد. مخصوصا در ساعاتی از روز که تابش خورشید در شدیدترین حالت است یعنی ساعات ظهر. بهتر است کودک را در این ساعات از خانه خارج نکنیم و حداکثر شرایطی را فراهم کنید که آفتاب به کودک تان آسیب نرساند.

2.  هرگز فرزند خود را برهنه یا با لباس شنا در زیر نور خورسید رها نکنید. لباس های گشاد ضخیم نخی به او بپوشانید تا اشعه های فرابنفش از این طریق فیلتر شود، بعلاوه یک کلاه لبه دار پهن و عینک پهن مناسب نیز به او بپوشانید (استاندارد EU، طبقه بندی فرابنفش 3یا 4 ).
3. برای کودکان بالای 6 ماه که در معرض آفتاب قرار دارند باید توجه داشته باشید که از لباس مناسبی استفاده کنید. به این معنی که لباس های رنگ روشن و پوشیده که از تابش مستقیم آفتاب به پوست کودک جلوگیری کند. همچنین کمک گرفتن از کلاه های لبه دار توری سبک و رنگ روشن می تواند پوست صورت کودک را از گزند آفتاب در امان بدارد.
4. استفاده از کرم های ضدآفتاب مخصوص کودکان راه حل بسیار خوبی است که می توانید در برابر آفتاب به کار بگیرید. برای این منظور بهتر است از کرم هایی که فاکتورهای فیزیکی دارند به جای کرم هایی که فاکتورهای شیمیایی دارند استفاده کنید.

5. مطمئن شوید که فرزند شما بطور مرتب مایعات بخورد، حتی اگر خودش درخواست نکند.

6. کرم ضد آفتاب را برای کودکان از سن 6 ماهگی می توانید شروع کنید. البته این بدان معنی نیست که نمی توانید در مواقع خاص برای کودک زیر 6 ماه از ضد آفتاب استفاده کنید. در صورت قرار گرفتن در معرض آفتاب برای نوزاد زیر 6 ماه نیز می توانید از ضد آفتاب بهره ببرید اما توجه داشته باشید که فقط در مناطقی از صورت که احتمال سوختگی دارد؛ مانند گونه ها و بینی. همچنین مراقب مالیدن چشم نوزاد باشید که کرم را به داخل چشمش نبرد.
شاخص محافظت در برابر آفتاب یا SPF این کرم ها باید حداقل 15 باشد. در واقع اغلب کرم های ضدآفتاب کودکان دارای SPF 15 هستند و کمتر دیده می شود که از میزان بالاتری از SPF در این کرم ها استفاده شود. در حقیقت استفاده از کرم های با SPF بالاتر اصلا ضرورتی ندارد و کمک بیشتری به حفاظت از پوست کودک نمی کند.
7. برای استفاده از کرم ضد آفتاب برای کودک بهتر است ابتدا مقداری از کرم را روی پوست کودک تست کنید تا از عدم حساسیت بدن او نسبت به مواد سازنده کرم اطمینان حاصل کنید. برای این کار کرم را روی پوست صورت نزنید و از منطقه ای مانند بازوی کودک کمک بگیرید.
8. میزان استفاده از کرم ضد آفتاب حدود 2 میلی گرم در سانتی متر مربع است. در واقع این میزان باید به گونه ای باشد که لایه نسبتا ضخیمی از کرم روی پوست را بپوشاند تا بتواند مانند عایق عمل کند.
9. علاوه بر صورت کودک نباید قسمت های برجسته و در معرض خطر آفتاب سوختگی فراموش شوند. نواحی مانند روی شانه ها، پشت گردن، گوش ها و پشت دست ها.
10. کرم های ضدآفتاب باید از 2 تا 5 ساعت یکبار تمدید شوند. این زمان با توجه به فاکتورهای مختلف در موقعیت های مختلف متفاوت است. فاکتورهایی مانند میزان فعالیت و تعریق کودک، میزان شدت آفتاب، منطقه ساحلی و استخر و…

11. از قرار دادن فرزند خود در معرض نور خورشید، بخصوص بین 11 صبح تا 4 بعد از ظهر اجتاب نمائید.

12. همیشه وقتی آفتاب شدید است به دنبال سایه باشید.

13. از 3 سالگی عینک آفتابی بزنید معمولا بچه ها از 2 سالگی به خاطر آمادگی که از نظر توانایی های جسمی پیدا می کنند بیشتر از گذشته در فضاهای باز و خارج از منزل حضور پیدا می کنند. بنابراین از همین سن استفاده از عینک آفتابی برای آنها ضروری است، اما از آنجا که معمولا این بچه ها به دلیل کنجکاوی زیاد تحمل نگهداشتن عینک روی چشم را ندارند، بهتر است برای حفاظت از چشم آنها از کلاه های لبه دار یا سایه بان های آفتابگیر استفاده کنید. اما از 3 سالگی باید کودکان را برای استفاده از عینکهای آفتابی استاندارد آموزش بدهید به طوری که یاد بگیرند بدون روی چشم داشتن عینکهای آفتابی از منزل خارج نشوند.

14.نگران جذب ویتامین D نباشید :یکی از نگرانی های پدر و مادرها ممانعت ضدآفتاب در برابر جذب ویتامین D نور خورشید در پوست کودکان است. در حقیقت این نگرانی از آنجا ناشی میشود که بر اساس پیش فرض های ذهنی این افراد، استفاده از کرم ضد آفتاب در کودکان ساخت ویتامین D در آنها را متوقف می کند، چون اجازه نمی دهد نور خورشید مستقیما با پوست بچه ها در تماس باشد. اما این یک باور کاملا مردود است چون میزانی از اشعه ماورا بنفش که باعث ساخت ویتامین D در پوست می شود، آنچنان محدود است که دفع آن از سطح پوست نمی تواند هیچ خللی در فرآیند جذب ویتامین D ایجاد کند. بنابراین بدون هیچ نگرانی از ویتامین D مورد نیاز کودک باید سطح پوست او را با ضد آفتاب های مناسب بپوشانید تا از عوارضی مثل سوختگیها، تیره شدن رنگ پوست، پیری زودرس پوست و حتی سرطان های پوستی در بزرگسالی جلوگیری کنید.

برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید....

1-کودکان با تماشا کردن یاد می گیرند
رفتار والدین الگوی رفتار کودکان در جهان واقعی است. رفتار کودکان خصوصا در دوران پیش دبستانی و دبستان، تا حدی ارثی ولی تا بخش زیادی بسته به نوع رفتار و احساساتی است که میان پدر و مادر رد و بدل می شود.

بسیاری از والدین، توانایی کودکان در درک رفتار و نحوه گفتار آنها با یکدیگر را دست کم می گیرند. نکته مهم این است که والدین فکر می کنند که تلویزیون یا دوستان صمیمی کودک هستند که اخلاق و رفتار او را رقم می زنند در حالیکه خود والدین هستند که بطور اساسی محدودیت های اخلاقی کودک را تا مدت زمان جوانی هم رقم می زنند.

2-عشق خود را به کودک نشان دهید
در دوران کودکی تا پیش دبستانی و خصوصا سال های اول دبستان، کودک وارد محیط های بزرگتری می شود که ممکن است احساس امنیت نکند.

کودکتان را تا سنین نوجوانی هر چند وقت یک بار بغل یا نوازش کنید، ثابت شده که این کار احساس عاطفی کودک را تا حد زیادی نسبت به والدین افزایش می دهد.

3-اگر کودک تان موفقیتی کسب کرد، به او جایزه دهید
برخی والدین از این می ترسند که کودک بعد از مدتی دریافت جایزه، فکر کند که والدین او را فقط در صورت موفقیت هایش دوست خواهند داشت ولی اصلا اینگونه نیست.

زمانی که به کودک جایزه می دهید به گونه ای بفهمانید که این جایزه بخاطر تلاشش است نه موفقیت.

4-مراحل رشد احساسی کودک پیش دبستانی خود را درک کنید
و به آنها پاسخ عاطفی بدهید. کودک از دوران نوزادی مراحل مختلف عاطفی را طی می کند، باید در هر مرحله سوال های زیر را از خود بپرسید:

دوران نوزادی: امنیت- چگونه می توانم به کودکم احساس امنیت را منتقل کنم؟
1-3 سالگی: استقلال-چگونه می توانم به کودکم احساس کنترل اوضاع را منتقل کنم؟
دوران 3-6 سالگی (پیش دبستانی): عضوی از جامعه-چگونه در این سن به او بفهمانم که بزرگ شده است
5-در زندگی کودک درگیر شوید
راجب به مراحل مختلف احساسی کودک و نیازهای سنی او آگاه باشید (حداقل یک کتاب در این زمینه بخوانید). متوجه باشید که گذراندن وقت با کودکتان به هیچ وجه به معنای وقت تلف کردن نیست. حتی در دوران پیش دبستانی و مدرسه هم با کودک همراه باشید. در فعالیت های کلاسی یا حتی حضور در مدرسه و نظارت بر نحوه آموزش او (این نظارت دوستانه باشد نه دستوری و مدیرانه)

6-قوانین و محدودیت هایی را برای کودک تعریف کنید
همه کودکان به قوانین و محدودیت ها نیاز دارند (مثل ممنوعیت خوردن پفک). ساختار و محدودیت باعث می شود کودک احساس امنیت کند. فایده دیگر این موضوع: اینکه کودک شما در طی زمان یاد می گیرد چگونه به رفتار خود در چارچوب های تعیین شده شکل دهد.

برای اجرای این محدودیت ها محکم بایستید اما بی انصاف نباشید. یعنی همیشه این نکته را در نظر داشته باشید که شما قرار است دوست کودکتان باشید نه مدیر مدرسه او.
حتما حتما حتما، بر کودکتان نظارت کنید: بدانید که در هر ساعت کجاست، با چه کسی، در حال انجام چه کاری است (نگران باشید اما مشکوک، نه)
 کم کم این محدودیت ها را با رشد کودک خود (سال های بعد از دبستان) آسان کنید.
بسته های آموزشی کاملا علمی و تایید شده ما برای پرورش و تربیت اصولی کودکان را حتما ببینید

7-و در کنار همه اینها به یاد داشته باشید که:
بصورت جزئی و میکروسکوپی رفتار کودک پیش دبستانی خود را کنترل نکنید (Micromanagement). بگذارید کمی هم آزادی داشته باشد.

کودک خود را تنبیه بدنی نکنید بلکه دلایل و اشکالات کارش را بصورت منطقی برایش توضیح دهید. همچنین با او قهر نکنید یا مهر خود را نسبت به فرزندتان کم نکنید که احساس گناهکاری و شرمساری به او دست بدهد.

عصبانیت خود را کنترل کنید و به او بگویید که دوست دارید دفعه بعد به جای این کار اشتباهش چکار کند.

برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید....